یکی بود
یکی نبود
زیر گنبد کبود
هر چه بود و نبود
آسمون و ستاره هاش
زمین و زیبایی هاش
ماه تابان و خورشید فروزان
کوه های بلند
دریاهای قشنگ
و
کشتی های روان
به عشقِ فاطمه و پدر فاطمه و همسر فاطمه و فرزندان فاطمه بود
……………………………….
مسیحیان نجران با دیدن چهره پنج تن، فهمیدند ایستادن در مقابل آن ها یعنی
پیچیده شدن آسمان
لرزیدن زمین
خاموش شدن خورشید
بی فروغ شدن ماه
کنده شدن کوه ها
خروش دریاها
و
غرق شدن کشتی ها
اما مسلمانانی همچون اهل سقیفه، ابن ملجم، شمر و… در برابر بهانه های خلقت ایستادند و به تعبیر قرآن کر و لال و کور بودند و نفهمیدند[۱] تیره و تار شدن زمین و زمان را !
………..
۱) آیه ۱۷۱ سوره بقره